Η διαδικασία κατασκευή των βαρελιών δεν είναι απλή. Από την προοριζόμενη χρήση εξαρτάται και η επεξεργασία του ξύλου: Στα τυροβάρελα, για παράδειγμα, είναι απαραίτητη η οξιά, η οποία δεν βγάζει χρώμα και δεν έχει δικό της άρωμα για να αλλοιώνει την γεύση της φέτας. Στα κρασοβάρελα από την άλλη επιβάλλεται η δρυς και για την ακρίβεια η λευκή, που είναι εξαιρετικά ανθεκτική. Επί της διαδικασίας… πρώτα κόβονται οι δούγες (οι σανίδες), ακολουθώντας τα νερά του κορμού (αν κοπούν διαφορετικά σπάνε όταν λυγίζουν) και στη συνέχεια, μένουν στον ήλιο και στη βροχή, αναλόγως με την περίπτωση, από έξι μήνες (οξιά) μέχρι δυο χρόνια (δρυς) για να φύγουν σιγά σιγά οι πικρές τανίνες. Κατόπιν αρχίζει η επόμενη φάση, που απαιτεί καλό χτύπημα ώστε να είναι οι δούγες πλατύτερες στη μέση και στενότερες στην άκρη, καλούπωμα με ένα πρόχειρο στεφάνι και βούτηγμα σε μεγάλα καζάνια με ζεστό νερό για να μαλακώσει το ξύλο. Η δρυς καίγεται για να παρει το άρωμά της.

Ολόκληρη επιστήμη, σύμφωνα με τους Γάλλους, αφού η παραμικρή απόκλιση μπορεί να χαλάσει ολόκληρη την παράγωγη. Οταν στεγνώνουν τα βαρέλια, φτιάχνεται το φρύδι στις πατούρες, η εσοχή, δηλαδή, όπου θα κάτσουν τα καπάκια και ξεκινά το τορνάρισμα, το φινίρισμα και το καλούπωμα των τελικών στεφανιών. Κάθε βαρέλι χρειάζεται ανάλογα με την περίπτωση 3 μέρες εντατικής δουλειάς, αφού κάθε στάδιο της διαδικασίας γίνεται στο χέρι. Παρότι τα βαρέλια δεν έχουν ημερομηνία λήξης, οι ειδικοί δίνουν 2-3 χρόνια, πέρα από την οποία η δρυς αρχίζει να βγάζει τανίνες που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά το κρασί.

Η δρυς καίγεται για να παρει το άρωμά της. Ολόκληρη επιστήμη, σύμφωνα με τους Γάλλους, αφού η παραμικρή απόκλιση μπορεί να χαλάσει ολόκληρη την παράγωγη. Οταν στεγνώνουν τα βαρέλια, φτιάχνεται το φρύδι στις πατούρες, η εσοχή, δηλαδή, όπου θα κάτσουν τα καπάκια και ξεκινά το τορνάρισμα, το φινίρισμα και το καλούπωμα των τελικών στεφανιών. Κάθε βαρέλι χρειάζεται ανάλογα με την περίπτωση 3 μέρες εντατικής δουλειάς, αφού κάθε στάδιο της διαδικασίας γίνεται στο χέρι. Παρότι τα βαρέλια δεν έχουν ημερομηνία λήξης, οι ειδικοί δίνουν 2-3 χρόνια, πέρα από την οποία η δρυς αρχίζει να βγάζει τανίνες που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά το κρασί.